წმინდა მფარველი ანგელოზის მოხსენიება

მფარველი ანგელოზის გამოსახუელბას ბევრი ადამიანის სახლში შეხვდებით, ბებიები, პაპები, მშობლები შვილებს ასწავლიან ლოცვებს მათი მფარველი ანგელოზის შუამდგომლობისთვის: “ღვთის ანგელოზო, შენ ჩემი მფარველი ხარ, მე შენ მოგნდობივარ, ღვთის წყალობითა“...

წმინდა წერილი ამყარებს არსებობის ფაქტებს ღვთის მიერ წარმოგზავნილი ანგელოზებისა, რომლებიც კაცობრიობის ხსნის ისტორიაში მონაწილეობენ. ისინი წმინდა სულიერი ქმნილებები არიან, რომლებიც ღმერთსა და ადამიანს შორის შუამდგომლობენ.

ანტონინა ასტანასის გამოცხადებიდან ნათელი ხდება, რომ შეგვიძლია ზეცას ეკლესიისთვის დახმარება გამოვთხოვოთ, ვილოცოთ ანგელოზთა დასის, სერაფიმების, ქერუბიმების, ანგელოზებისა და მთავარანგელოზების შუამდგომლობით.

ანგელოზების შესახებ ეკლესიაში სწავლება I საუკუნიდან იწყება. მათ შესახებ არაერთი გამოჩენილი მოაზროვნე ქრისტიანი წერდა. მათზე საუბრობდნენ წმინდა ავგუსტინე, წმინდა იერონიმე და სხვანი. აღსანიშნავია ასევე ის წმინდანები, რომლებიც დიდ პატივს მიაგებდნენ ანგელოზებს: სტანისლავ კოსტკა, ფრანცისკე სალელი, იოანე ბოსკო და სხვები.

ანგელოზებისადმი პატივის მიგება ადრექრისტიანულ ლიტურგიაშიც გვხვდება. მათი მოხსენიების დღე XV საუკუნეში, იბერიის ნახევარკუნძულზე დადგინდა.

პაპმა პიუს V-მ კი მოხსენიება დღესასწაულობის ხარისხში აიყვანა და ლიტურგიაში სახალხო ადათ-წესი გააუქმა.

1608 წელს, პაპმა პავლე V-მ ეს ტრადიცია კვლავ დააბრუნა.

1670 წელს, პაპმა კლიმენტი X-მ, დღესასწაული განავრცო მთელს ეკლესიაზე, ხოლო 1893 წელს, პაპმა ლეონ XIII-მ აღნიშნული დღის ზეიმი კალენდარში 2 ოქტომბერს დააწესა.

როცა იოანე XXIII საფრანგეთში სამოციქულო ნუნციუსი იყო, ყოველთვის იხსენებდა, რომ მნიშვნელოვანი შეხვედრის წინ, ეს იქნებოდა საჯარო თუ პირადი, თავის მფარველ ანგელოზს სთხოვდა, რათა მასსა და მასთან მოსაუბრეს შორის გაგება ყოფილიყო. სწორედ ამის წყალობით ყოველთვის წარმატებით მთავრდებოდა მისი შეხვედრები.

შოთა გიქოშვილი