2019 წლის სამოციქულო წერილში პაპი ფრანცისკე საუბრობს შობის სცენის მნიშვნელობისადა ღირებულების შესახებ.
მასში დეტალურად არის განხილული, თუ რასიმბოლური დატვირთვა აქვს თითოეული ფიგურას, რომელსაც ყოველწლიურად ვდებთ სცენაზე.
ანგელოზი – წარმოადგენს დამხმარესა და მცველს
ვარსკვლავი – წარმოადგენს რწმენასა და ნათელს, რომელიც მიგვიძღვის ღვთისაკენ.
ნეტარი ქალწული მარიამი – მასში ვხედავთ დედას, რომელსაც თავისი ძე არ სურს მხოლოდ თავისთვის, არამედ ყველას სთხოვს მისდამი მორჩილებასა და მისი სიტყვების აღსრულებას.
წმინდა იოსები – არის მზრუნველი და არასდროს იღლება თავისი ოჯახის დაცვით. იგი სრულად მიენდო ღმერთის ნებას.
ყრმა იესო – ღმერთი წარმოგვიდგა ყრმაში, რომელსაც უნდა ჩავეხუტოთ. იგი სისუსტეებში მალავს თავის ძალას, რომელიც ქმნის და გარდაქმნის.
მოგვები – მოვიდნენ შორიდან, იყვნენ მდიდარი ვარსკვლავთმრიცხველები, რომლებიც მოიჩქაროდნენ, რათამუხლი მოედრიკათ იესოს წინაშე.
ვარსკვლავებით მოჭედილი ცა – იესოს მიაქვს ნათელი იქ, სადაც სიბნელეა და ასხივოსნებს მათ, რომლებიც სიკვდილის ჩრდილში იმყოფებიან.
ხალხი – წარმოადგენს ყოველდღიურ სიწმინდეს, იგი ნიმუშია ჩვეულებრივისა და არაჩვეულებრივი სიკეთეების კეთებისა.
ცხოველები – ყოველი ქმნილება მონაწილეობს მესიის მოსვლის დღესასწაულში.
მწყემსები – ყველაზე თავმდაბლები იყვნენ, რომლებმაც პირველებმა მიიღეს განკაცების მოვლენა.
შოთა გიქოშვილი